Donderdag 24-7 Jingxi

Vanmorgen eerst "ontbijten". De dames hebben iets meer gegeten dan ik, want zijn hebben nog wat gebakken ei op. Ik heb het bij cake en koekjes gehouden. De rest was Chinees. Na het ontbijt snel uitchecken en op naar het nieuwe hotel voor onze tweede nacht in Jingxi. Het hotel heeft hele grote kamers. Eigenlijk hadden we 3 kamers, maar omdat we makkelijk met zijn 4-en in een kamer kunnen regelt Hannah dat er een kamer minder nodig is. Bij het inchecken blijkt dat er in China op het "platteland" veel dingen bij de hotels worden aangegeven, die er in werkelijkheid niet zijn, maar wel voor het aantal sterren dat een hotel krijgt meetellen. Hadden we gisteren het westers restaurant, vandaag is het het betalen met creditcard. Ze blijken alleen Chinese kaarten te accepteren.
Na het inchecken gaan we met ons busje richting de vindplaats van Libin. We lopen eerst door een winkelstraat met kleine Chinese winkeltjes. Het valt op hoeveel winkeltjes er zijn met kinderspullen. Het is even zoeken, want er blijken 3 straten te zijn met zo goed als dezelfde naam, maar uiteindelijk vinden we de plek. Op de vindplaats worden de nodig foto's en film gemaakt. Libin vindt het fijn dat we de vindplaats hebben gevonden.
Na de vindplaats gaan we op zoek naar de plek waar vroeger het kindertehuis stond. Het blijkt niet ver van de vindplaats te zijn. Ook hier maken we de nodige foto's en film. Yue en ik bekijken de omgeving nog wat beter en zien o.a. de Chinese uitvoering van een dierenwinkel en een aantal werkplaatsjes waar ze doodskisten maken en verkopen. Libin, Lieke en Hannah hebben inmiddels een gesprek met een Chinese dame die al heel lang tegenover de plek waar vroeger het kindertehuis stond woont. Ze bevestigt dat daar het kindertehuis stond. We verlaten deze plek en Libin streept haar volgende doel weg. Nog één te gaan (het nieuwe kindertehuis).
Het is etenstijd en we komen in het moderne stukje van Jingxi terecht waar ook de Bank of China gevestigd is. Dat komt goed uit want er moet gepind worden. Dat gaat niet lukken, want ook hier staat wel op de geldautomaten dat ze buitenlandse kaarten accepteren, maar in werkelijkheid is dat niet zo. Hannah vraagt aan de balie na wat het probleem is en de medewerker zegt doodleuk dat ze de software van de geldautomaat niet geupdate hebben en dat geld opnemen met een buitenlandse pinpas niet mogelijk is. Dit kan dus ook bij de grootste bank van China. We eten westers (kip met friet) bij de YKC. Dit is de plaatselijk variant van de KFC, maar het smaakt er niet minder om. Libin krijgt als grap een klantenkaart, zodat ze korting krijgt als ze nogeens terug komt.
Na de lunch gaan we naar een Zhuang dorp in de buurt van Jingxi. Hier leeft een speciale bevolkingsgroep waar Libin waarschijnlijk ook toebehoort. In het dorp maken ze speciale "embroidery balls". Dit zijn gekleurde ballen met veel figuren erop. Deze ballen worden hier met de hand gemaakt en gaan over geluk en liefde. Libin kreeg er 11 jaar geleden eentje van het kindertehuis cadeau. Nu moeten er ook weer een aantal gekocht worden. We zien nog meer handwerk (o.a. houtsnijwerk) en kijken rond in het dorp, zodat Libin een beeld krijgt hoe ze daar leven.
Na het bezoek aan het Zhuang dorp gaan we proberen om Libin's laatste wens in vervulling te laten gaan. We gaan proberen om het nieuwe kindertehuis te bezoeken. En dan gebeuren er ineens hele vreemde dingen. Hannah heeft hetvadres van het kindertehuis gekregen en het busjes brengt ons er heen, maar als we er aankomen blijken we op dezelfde plek als vanmorgen te staan. Dus waar het oude tehuis stond. Hannah gaat bellen. Eerst miss Ma, de oude directrice, maar die is niet bereikbaar. Zij heeft wel gezegd dat het tehuis op een nieuwe plek is gevestigd. Iets dat ik ook via internet heb begrepen. Dan belt Hannah de nieuwe directeur. Die zegt dat hij er niet is vanwege privé redenen. Hij geeft Hannah het telefoonnummer van de vice directeur. Zij gaat ons ontmoeten. Waar? Op de plek waar we vandaag al 2 keer zijn geweest. We gaan voor de derde keer naar het oude kindertehuis. Daar staat de vice directeur al op ons te wachten. Ze geeft aan dat het kindertehuis aan het verhuizen is naar een nieuwe lokatie, maar alleen het kantoor is verhuisd. Als we vragen waar de kinderen dan nu zijn, krijgen we als antwoord dat er op dit moment maar 2 kindjes zijn en dat die (tijdelijk) bij pleeggezinnen zijn ondergebracht. Of dit verhaal ook waar is, zullen we nooit weten. We praten nog wat met de vice directeur en Libin geeft de kadootjes voor de directeur af. Daarna nemen we afscheid. Libin is blij, want al haar wensen zijn vervuld, ondanks het feit dat we niet in hetctehuis geweest zijn.
We gaan terug naar het park waar we gisteren avond waren om foto's te maken bij daglicht. Het park ligt aan de rivier en de rivier krijgt water uit een groot meer. Dit meer ligt heel dichtbij en in het meer en bij de dam is blijkbaar het plaatselijke openbare zwembad. We wandelen een stukje langs de rivier en bekijken het meer en de zwemmende chinezen (en zij ons).
Dit is het laatste wat we bij daglicht van Jingxi zullen zien, want morgenvroeg gaan we terug naar Nanning (onderweg zullen we nog wel een canyon bezoeken met mooie watervallen). we gaan terug naar ons hotel om even op te frissen. Hannah wil in het restaurant naast het hotel gaan eten, maar dat is al dicht. We moeten dus terug naar het centrum. Dit doen we met de plaatselijke taxi. Dit zijn hier gaan auto's, maar bromscooters op 3 wielen met een bakje achterop. Eigenlijk een soort van tuk-tuk. We eten chinees (Libin is helemaal weg van fried rice (gebakken rijst met groenten en vlees)) en eten een toetje bij de plaatselijke toetjes maker. We eten ijs met verse vruchten. Dit is niet het ijs dat wij kennen, maar een soort van bevroren blok vanille ijs dat ze in een machine schaven. Het smaakt erg lekker. Na het eten weer met de bromtaxi naar het hotel. Dit is toch ook wel heel leuk om nog meegemaakt te hebben.

Morgen gaan we dus met een tussenstop bij de canyon terug naar Nanning. Daar hebben we nog 2 overnachtingen en een dag. Zondag reizen we door naar Guilin.