Zaterdag 2-8 Beijing

Vandaag was onze voorlaatste reisdag. Om 7.30 uur moesten we ontbijten, want om 8.00 uur stond de bus klaar om ons samen met 2 andere gezinnen naar het vliegveld in Guilin te brengen. Iedereen was op tijd klaar en de bus kon dus ook op tijd vertrekken. De rit naar het vliegveld was zoals we de afgelopen weken gewend zijn. Druk verkeer, heel veel getoeter (dit wordt nog wennen als we weer terug zijn in Nederland), inhalen op een moment dat je denkt "de tegenligger is toch echt groter en sterker" en soms een slechte weg.
Na 1,5 uur bereiken we het vliegveld. Het is voor Chinese begrippen een klein vliegveld. Daarnaast is het heel erg rustig. We checken in en besluiten om maar meteen door de securitycheck te gaan, want voor de check zijn er weinig interessante winkeltjes. Als we door de securitycheck zijn blijkt dat er achter de check ook weinig winkeltjes te zijn. We gaan op zoek naar koffie, maar die wordt alleen bij 2 belachelijk dure koffiebarretjes verkocht (ze vragen omgerekend ruim € 7,50 voor een kopje koffie. Dat is meer dan op Schiphol !!) en we besluiten de koffie maar over te slaan en flesjes water te kopen. Het vliegtuig vertrekt om 11.30 uur en na een rustige vlucht landen we om 14.00 uur op het gigantische vliegveld van Beijing. Aangekomen in de aankomsthal staat onze chauffeur al op ons te wachten. Hij neemt het bagagekarretje van mij over (ik wilde nog zelf rijden, maar dat mocht ik niet meer) en we vertrekken naar de parkeergarage.
De rit naar ons guesthouse The Red Lantern verloopt rustig. Net zoals 8 en 11 jaar geleden staat het verkeer met enige regelmaat compleet vast. Na een rit van een klein uurtje komen we in de buurt an ons guesthouse. Dit ligt in een zogenaamde hutong. Een hutong is een typische, oude buurt. De meeste hutongs zijn jaren geleden afgebroken om plaats te maken voor moderne bebouwing en de olympische spelen. In één van de hutongs die bewaard is gebleven, heeft men ons guesthouse gerealiseerd. Het blijkt een oude buurt te zijn waar veel mensen buiten leven en hun handeltje drijven. Zo wordt er eten, snacks en andere handelswaar verkocht op straat. Als we in onze kamer komen moeten we wel even wennen. Deze is niet zo luxe en gezellig als onze kamers die we hiervoor hebben gehad. Daarnaast hadden we een beeld van de foto's op de website in ons hoofd. Dat beeld blijkt in werkelijkheid niet te kloppen.
Nadat we ons geïnstalleerd hebben lopen we rondje in de omgeving. Het is een wijk met veel kleine winkeltjes en er zijn veel mensen op straat. We gaan op zoek naar een supermarkt, maar die vinden we niet. Als ik het aan iemand in een soort van warenhuis vraag, krijg ik alleen vragende blikken. Engels wordt er weinig gesproken, zo blijkt.
We eten vanavond in ons guesthouse. Van mensen die we in The Giggling Tree hebben ontmoet hebben we begrepen dat je hier voor weinig heerlijk kunt eten. Dat blijktvte kloppen we eten o.a. gebakken rijst en sizzling beef en voor de gehele maaltijd betalen we inclusief de drank nog geen € 12,00 (!!). Hier kunnen ze in Nederland nog iets van leren.

Morgen gaan we zelf met de metro Beijing verkennen. Dat moet lukken want we hebben van de receptioniste een plattegrond van de metro gehad, met daarop de dingen die we willen gaan bezoeken. De werking van de metro schijnt hetzelfde te zijn als in Shanghai en Guangzhou, dus dat moet gaan lukken.

En meer over onze belevenissen in Beijing.