Woensdag 6-8 Beijing

Vanmorgen weer een keer op tijd aan het ontbijt, want we worden om 9.30 uur opgehaald om naar de Chinese Muur bij Mutianyu te gaan. Bij het ophalen Libin en Yue zijn we op de Muur bij Badaling geweest, maar daar is het nu veel te druk.
De reis naar Mutianyu verloopt voorspoedig. Er was ons verteld dat het 2 uur rijden zou zijn, maar in iets minder dan 1,5 uur staan we bij de ingang. De Chinese chauffeur helpt ons nog met het kopen van de kaartjes en dan gaan we op weg met een hele stapel kaartjes. We hebben kaartjes voor de bus van de ingang naar het begin van de Muur, de toegang tot de Muur, kaartjes voor de stoeltjeslift (wintersport bij 32° C) en kaartjes voor de rodelbaan (soms moet je ook meedoen aan de Chinese attracties).
Als we ons melden bij de toegang worden we doorverwezen naar de ingang bij de stoeltjeslift. Als we ons daar melden worden onze kaartjes voor de toegang tot de Muur afgescheurd en krijgen we te horen dat we naar boven moeten en dan links. Als we gaan lopen komen we geen stoeltjeslift tegen, maar blijken we op de wandelroute omhoog naar de Muur. Het is een flinke klim, maar we lopen gedeeltelijk onder de bomen en hebben soms mooie uitzichten. Als we eenmaal op de Muur staan zijn de uitzichten nog mooier. Het is een heel mooi stuk van de Muur. In Badaling zijn de paden en trappen erg versleten en is het klimmen soms lastig. Hier is dat veel beter. Je ziet ook een veel groter stuk van de Muur. Na de eerste wandeling komen we bij de rodelbaan. We besluiten om naar beneden te gaan en daarna weer met de stoeltjeslift naar boven te gaan. Libin gaat met mij mee op de rodel en Yue met Lieke. De baan is denk ik best snel, maar we hebben de pech dat er een paar chinezen voor ons zit die niet hard naar beneden willen. Na het rodelen melden we ons bij de stoeltjeslift. De man van de kaartjescontrole snapt er niets van want wij willen omhoog terwijl onze kaartjes voor de rodelbaan al zijn afgescheurd. We proberen het in het engels aan hem uit te leggen, maar hij begrijpt er niets van. Uiteindelijk is hij het beu en laat hij ons naar boven gaan. We wandelen nog een flink stuk over de Muur en gaan dan weer naar beneden. Beneden aangekomen eten we snel iets (zelfs hierbij geldt, meer kopen is een veel lagere prijs) en gaan dan op zoek naar onze chauffeur.
We rijden terug naar Beijing en gaan nog even naar het olympisch park. Gisteren was ons verteld dat we daar alleen zouden stoppen voor een paar foto's, maar onze chauffeur geeft aan dat we maar moeten kijken wanneer we terug komen. We gaan eerst naar het olympisch stadion "Het Vogelnest". Het is van buiten al een indrukwekkend stadion. Je kunt er ook in, maar daarvoor hebben we te weinig tijd helaas. Naast het stadion ligt de olympische wandelpromenade. Deze loopt vanaf het centrum naar de roeivijver en heeft daarmee een indrukwekkende lengte. Aan de andere kant van de promenade ligt het olympische zwembad "Water Cube". Een mooi en indrukwekkend gebouw. Als ze het in de avond, zoals tijdens de olympische spelen, ook nog verlichten dan is het nog mooier. Op het olympisch park moet ik weer met een aantal chinezen op de foto. Lengte en afkomst blijven hier speciaal.
Vanavond in ons guesthouse weer heerlijk gegeten. Daarna de website geüpdatet en wat gekletst. Libin heeft een "ernstig" probleem, want haar WhatsApp doet het niet en nu kan ze niet appen met haar vrinedinnen thuis.

Morgen is onze laatste dag ik Beijing, want vrijdagmiddag vliegen we terug naar huis. We hadden donderdag al tot restjesdag gedoopt. Morgen gaan we dus nog wat dingen doen die niet niet op ons todo-lijstje stonden, maar die we toch nog gaan doen. Welke dat zijn lezen jullie morgen.