Zondag 20-7 Maoming + Guangzhou

Vanmorgen werden we verrast door een mededeling van Hannah. De verzorgster van Yue was naar het hotel gekomen en wilde ons uitnodigen voor een Chinees ontbijt bij haar. We hadden echter al gegeten en dus lieten we de uitnodiging aan ons voorbij gaan (opmerking van een blije Yue: "Kan ze me niet weer volproppen!").
Na het ontbijt gingen we op zoek naar de man die Yue volgens haar dossier gevonden had en in een boekwinkel werkte. Gisteren waren we al in een boekwinkel geweest, maar daar kende ze hem niet. Dus nu op naar een andere boekwinkel. De verzorgster van Yue was op ons blijven wachten en bracht ons (zij op haar scooter voorop en wij in ons busje er achteraan) naar de boekwinkel. Ik kreeg een beetje een gevoel dat we in een uitzending van Spoorloos verzeild waren geraakt. In de boekwinkel kennen ze de man ook niet en we krijgen het vermoeden dat hij wat gegevens heeft opgegeven die in werkelijkheid niet kloppen.
De verzorgster gaat naar huis. Yue krijgt nog een aai over haar bol en we zwaaien nog een laatste keer. Dit is waarschijnlijk de laatste keer dat we kaar ooit zullen zien.
Hannah geeft het zoeken naar de vinder van Yue nog niet op. Ze heeft zijn woonadres uit het dossier opgeschreven en we gaan kijken of we de man daar kunnen vinden. Als we in de buurt komen vraagt Hannah de weg aan een brommertaxi. Hij gaat ons voor. Als snel blijkt dat het opgegeven adres helemaal niet bestaat. We gaan nog wel even in de buurt van een nieuw aangelegde weg kijken, maar komencniet verder dan een boerenlandweg met huisjes en varkens (eentje loopt er zelfs los!). We geven het op. De man heeft waarschijnlijk een aantal gegevens opgegeven die niet kloppen, zodat hij nooit gevonden kan worden.
Er blijft nog één zoektocht open staan. Die van de vindplaats. Gisteren werden we door de directeur naar een plek gebracht die niet klopte. Vandaag gaan we opnieuw op zoek. We worden weer door een brommertaxi begeleid en komen weer terug in de hoofdstraat waar we gisteren ook waren. Toen we gisteren weg reden zei ik al tegen Lieke dat we één zijstraatje verder moesten zijn. Dat blijkt vandaag te kloppen. We gaan naar de vindplaats. Deze is ten opzichte van 9 jaar geleden wel veranderd, maar ik heb de foto's van toen op mijn telefoon bij me en na het vergelijken van de foto's met de werkelijkheid komen we tot de conclusie dat het hier toch echt is. We maken foto's en film, kijken rond in de omgeving en krijgen uitleg van Hannah over de omgeving en de soort bebouwing. Yue doet haar eigen ding. Maakt foto's en loopt wat rond. Ze vindt het rommelig, heeft het warm en wil terug naar het busje. Ze vindt het goed geweest zegt ze.
Na het bezoek aan de vindplaats gaan we onze spullen ophalen in het hotel en gaan we terug naar Guangzhou voor onze laatste avond en nacht voorlopig (? Ik heb het gevoel dat we hier ooit nog eens komen) in de provincie van Yue.
In de avond gaan we in een traditioneel Chinees restaurant eten dat naast het hotel ligt. Hannah stelt voor om een hotpot te bestellen. Dit is een pan met rice-congee (dit is heel lang doorgekookt rijst met water) waarin je vlees, vis en groenten kookt. Het is typisch Chinees eten. De smaak van het vlees en de vissen is flauw, omdat je het in het rijstmengsel kookt. Deze smaakt brengt je er aan door het vless en de vis in een mengsel van sojasaus en pindaolie te dompelen. De groenten smaken wel goed. De rice-congee kunt je als een soort van soep bij het vlees, de vis en de groente eten.
Na het eten lopen we nog een ronde door Shamian Island en gaan dan naar het hotel. De meiden willen hun teennagels nog lakken (ja, de nagellak is ook mee op vakantie) en de koffers moeten weer gepakt worden, want morgenvroeg gaan we om 8.30 uur naar het vliegveld waar het vliegtuig ons om 11.15 uur naar Guangxi, de provincie waar Libin vandaan komt, zal brengen.

Tot morgen van Nanning, de provinciehoofdstad van Guangxi!!